Ustawa o BIG: najważniejsze zmiany
BIG-i, czyli Biura Informacji Gospodarczej, to instytucje, które prowadzą rejestr długów – zarówno tych dotyczących osób prywatnych, jak i przedsiębiorstw. Zgodnie z prawem, wierzyciel może zgłosić do nich dług na sumę co najmniej 200 zł w przypadku osób prywatnych i 500 zł w przypadku firm, jeżeli od daty jego wymagalności upłynął regulowany ustawowo okres czasu. 13 listopada 2017 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. W związku z tym zmieniają się też zasady funkcjonowania BIG-ów. Zobacz, co obecnie stanowi ustawa o BIG.
Dowiedz się więcej na temat Czym zajmują się Biura Informacji Gospodarczej
Z informacji, które udostępniają Biura Informacji Gospodarczej, korzystają m.in. banki czy operatorzy telefonii komórkowej, aby sprawdzić wiarygodność finansową swojego klienta. Jeśli dane tam zawarte wskazują na nierzetelne spłacanie zobowiązań – osoba zadłużona może mieć problem np. z podpisaniem umowy abonamentowej czy też wzięciem sprzętu na raty w sklepie. Dlatego warto wiedzieć, jakie zmiany wprowadziła do funkcjonowania tych instytucji znowelizowana ustawa o BIG. Oto 5 najważniejszych z nich.
-
Okres przechowywania negatywnej informacji gospodarczej dotyczącej konsumentów
Do tej pory Biura Informacji Gospodarczej mogły przechowywać informacje przez okres 10 lat od momentu ich wpłynięcia do bazy danych. Obecnie ustawa o BIG wskazuje, że rejestr długów może zawierać jedynie informacje o wierzytelnościach, których termin wymagalności lub stwierdzenia roszczenia jest nie dłuższy niż 10 lat. Dotyczy to danych przekazanych do BIG po 13 listopada 2017 r. Warto przy tym podkreślić, że negatywna informacja musi zostać usunięta z BIG przez wierzyciela, jeśli osoba zadłużona spłaci swoje zobowiązania. Chcąc więc „wyczyścić” swoją historię zadłużenia, wystarczy je uregulować – np. po podpisaniu ugody z niskimi ratami. -
Termin, w którym informacja o długu może trafić do BIG
Do tej pory, aby umieścić informację o dłużniku w BIG, musiało upłynąć minimum 60 dni od momentu powstania długu (a więc przekroczenia terminu płatności). Po nowelizacji jest to 30 dni kalendarzowych od daty wymagalności, pod warunkiem, że od wysłania wezwania do zapłaty upłynął co najmniej miesiąc. -
Uproszczenie przekazywania informacji o zobowiązaniach okresowych
Przed zmianami wierzyciel musiał przesyłać dłużnikowi wezwanie do zapłaty z tytułu każdej niespłaconej raty zobowiązania – np. kolejnego nieopłaconego rachunku za telefon czy raty kredytu, aby uaktualnić dane w BIG. Od 13.11.2017 r. ustawa o BIG mówi, że jeśli w umowie wierzyciel zawrze odpowiedni zapis, nie ma takiego obowiązku. Może aktualizować dane bez dodatkowego powiadamiania dłużnika. -
Dłużnik może złożyć sprzeciw wobec przekazania informacji do BIG
Już wcześniej dłużnik miał możliwość zgłosić zastrzeżenia wobec części lub całości spoczywającego na nim zobowiązania. Nowa ustawa o BIG pozwala również zgłosić zarzut jego przedawnienia. Nie oznacza to jednak, że wierzyciel po podniesieniu takiego zarzutu nie ma prawa publikacji informacji o długu. Jest zobowiązany do zaznaczenia tego faktu w przekazywanej do BIG wiadomości. Od 13.11. 2017 r. dłużnik może zgłosić sprzeciw wobec przekazania negatywnych informacji zarówno bezpośrednio do wierzyciela, jak i do BIG (po dokonaniu wpisu). -
Krótszy termin pozytywnej informacji gospodarczej
BIG to nie tylko rejestr długów, ale i źródło pozytywnej informacji gospodarczej. Nowe zapisy skracają czas spłaty zobowiązania, który pozwala na zgłoszenie takiej informacji. Wcześniej było to możliwe, gdy płatność nastąpiła nie później niż 59 dni od daty wymagalności. Nowe zapisy za pozytywną informację gospodarczą uznają zobowiązanie, które zostało zapłacone maksymalnie 29 dni od daty wymagalności.
